من و ویلچر برقی ام تعبیر یک رویا

زندگی برای معلولان ویلچری سختی های خاصی را انتخاب کرده است! می خواهیم تفاوتهای بوجود آمده در زندگی فردی و اجتماعی یک معلول پس از خرید یک ویلچر برقی را مرور کنیم. بدین منظور به سراغ یک معلول در شرایط واقعی رفتیم تا مطلب انتشاری ما مثل همیشه رنگ و بوی واقعیت بگیرد. قبل از مطالعه ابتدا جا دارد از مدیریت مهام ویلچر (مهام تجارت) قدر دانی کنیم که همواره اولویت اصلی آنان معلولین ویلچری می باشد. همچنین توجه شما را به مطالعه چند مطلب مفید جلب می نماییم: [display-posts category=”articles” posts_per_page=”12″]

زندگی با ویلچر معمولی

از معلول عزیزی که با ما همکلام شده اند و نمی خواستند اسمی از ایشان برده شود پرسیدم، زندگی با ویلچر معمولی چگونه بود؟ با کمی مکث پاسخ داد: «شما نمی توانید تصور کنید وقتی شخصی روی ویلچر معمولی نشسته اگر خودش نتواند ویلچر را حرکت دهد چه استرسی می گیرد هنگام حرکت آن در کوچه و خیابان توسط شخص دیگری! حالا اگر این معلول مثل من یک معلول جسمی – حرکتی با درصد معلولیت بالا باشد اوضاع حادتر می شود چراکه روی ویلچر معمولی فردی که نمی تواند تعادل خود را حفظ کنید با کوچک ترین تکانه ای سقوط خواهد کرد (ویلچرهای معمولی کمربند ندارند) برای من که حتی نگهداشتن سر هم هنگام رد شدن از پستی و بلندی ها غیرممکن بود و به یکباره سرم به عقب می رفت و گردن درد می گرفتم (ویلچرهای معمولی زیر سری ندارند) به این موارد می بایست کوچکی تایر جلو یا چرخ جلوی ویلچر را نیز باید اضافه کرد که در هر دست اندازی گیر می کند و به قول معروف ویلچر را کله می کند! موارد دیگری که به ذهنم می رسد نشیمن ویلچر است که واقعا برای افرادی مثل ما اصلا مناسب نیست و نیاز به ویلچر پی سی داریم که آن هم بسیار گران تر از یک ویلچر ساده یا ویلچر ارتوپدی می باشد. همچنین، طی مسافت با این ویلچرها به دلیل اینکه یک شخص پیاده ای دارد شما را حمل می کند سخت بوده و به همین دلیل شما صرفا مسافت های کوتاه را می توانید تردد کنید و همه این موارد با سایر مواردی که از حوصله بحث ما خارج است را جمع می کنم و در یک جمله خلاصه می کنم “نداشتن ویلچر برقی نداشتن بخشی از استقلال فردی یک معلول است” امیدوارم سایر معلولین نیز هر چه زودتر صاحب یک ویلچر برقی مناسب شوند».

زندگی با ویلچر برقی

از این دوست عزیز معلول پرسیدم پس از خرید ویلچر برقی تاشو مهام تجارت زندگی چگونه شد؟! پاسخ داد: «ابتدا می خواستم ویلچر برقی مبله از مهام تجارت بخرم اما به دو دلیل منصرف شدم، 1- بودجه لازم برای خرید آن را نداشتم 2- چون مقصود من در کنار ویلچر برقی بودن در مسافرتها هم بود برای همین ویلچر برقی تاشو را خریداری کردم تا این هدف من محقق شود.» پرسیدم تغییرات زندگی شما در بُعد اجتماعی و فردی چگونه بوده است؟ گفت: «فراموش کردم به نوبه خودم از شرکت مهام تجارت تشکر کنم طریقه آشنایی من با این شرکت از طریق یکی از دوستانم بود که منجر خرید هم شد. واقعا مدیریت و سایر عوامل شرکت مذکور همیشه شرمنده ام می کنند و هنگام خرید ویلچر تاشو مسافرتی هم تخفیف ویژه ای دادند اما در پاسخ سوال شما عرض می کنم، به لحاظ فردی قبلا بسیار افسرده بودم اما حالا خدا را شکر بهتر هستم و یک حس نشاط خوبی دارد وقتی بصورت مستقل به بیرون می روم و خانواده هم از این بابت خوشحال هستند. در خصوص روابط اجتماعی ام با مردم هم در حال حاضر تعامل بیشتری دارم و مهم تر از همه به اجتماعات معلولینی می روم، باشگاه میرم و زندگی اجتماعی من واقعا دگرگون شده و از این بابت خیلی خوشحالم و مجددا خدا را شکر می کنم.» سخن دیگری دارید بعنوان سخن پایانی برای هم نوع خودت یا حتی افرادی که معلولیت ندارند؟ حقیقت امر دین است که بنده کوچک تر از آن هستم که بخواهم نصیحتی بکنم، فقط به عزیزان معلول مثل خودم عرض می کنم که سعی و تلاش تا لحظه مرگ نباید قطع شود و من هم وقتی به این باور رسیدم توانستم کار کنم درآمد داشته باشم و یک ویلچر برقی خوب تهیه کنم و کمک خرج خانواده نیز باشم و این نکته را از ته دل می چویم ” من و ویلچر برقی ام تعبیر یک رویا “. آرزوی سلامتی دارم برای همه مردم ایران عزیز.