آموزش

بررسی معیارها و استانداردهای فضاهای مربوط به معلولان جسمی-حرکتی

بررسی معیارها و استانداردهای فضاهای مربوط به معلولان جسمی-حرکتی
مقاله ای کوتاه در باب بررسی معیارها و استانداردهای فضاهای مربوط به معلولان جسمی-حرکتی تقدیم علاقمندان گردید. با  مهام ویلچر همراه باشید.اساسا میدانها‌ و سالنهای‌ ورزشـی،استخرهای شنا‌ و دیگر‌ تـأسیسات ورزشـی نقش مؤثری‌ در توانبخشی و گذراندن اوقات‌ فراغت و زندگی روزمره‌ معلولین ایفا می‌کنند.فرد معلولی که نمی‌تواند از نعمت‌ راه رفتن و حرکت استفاده کند محتاج است که هرچه بیشتر بدن‌ خود را به حرکت درآورد و به نـرمش بپردازد.ورزش به وی‌ کمک می‌کند که حرکات بدنی‌ مفیدی انجام دهد و از این راه‌ تجدید قوا نماید و درعین‌حال‌ بر روحیه خود بیفزاید. در‌ میان‌ رشته‌های‌ ورزشی،ورزش شنا و ویلچررانی‌ جهت معلولان از اهمیت فوق‌ العـاده بـرخوردارند.همچنین‌ علاوه بر مسائل فوق الذکر نمی‌توان از جنبه‌های اجتماعی و خلاقیت هنری-روانی ورزش‌ در زندگی معلولان چشم‌پوشی‌‌ کرد‌.تأسیسات ورزشی عمومی باید برای تمام افراد اعم‌از‌ سالم‌ و معلول بنحوی ساخته شوند که‌ همواره برای معلولینی که‌ بر روی صندلی چـرخدار نـشسته‌اند و هـمچنین نابینایان و ناشنوایان قابل استفاده‌ باشد‌. مسئله‌ مهم ایـن اسـت که فرد معلول همواره باید با دیگران‌‌ در تعامل اجتماعی باشد.میدانها و سالنهای ورزشی باید بطریقی‌ طراحی شوند که از طـرف‌ مـعلولین بـه راحتی مورد‌ استفاده‌‌ قرار‌ گیرند. بزرگی درهـای ورودی سـالنهای‌ ورزشـی،هرگز نباید کمتر از 150 سانتی‌متر در نظر گرفته‌ شود‌.کریدورها‌ و راهروهای‌ میانی بین سالنها نیز بـه هـیچ‌وجه‌ نباید عرضی کمتر از 180‌ سانتی‌‌ متر‌ داشته باشد. می‌توان از میله‌های مـوازی کـه‌ در فـاصله 70 سانتی متری‌ از‌ یکدیگر‌ قرار گرفته‌اند استفاده‌ کرد.طول این میله‌ها نیز نباید بیشتر از 4 متر‌ در‌ نـظر گـرفته‌ شود.در این حال میله‌ها باید در فاصله 120 سانتی‌متری از لبه‌ گیشه پایان‌ یابد‌ تـا مـراجعه‌کننده‌ بـتواند پس از تهیه بلیط،بدون‌ عقب گرد و به آسانی‌ از‌ مقابل‌ بلیط فروشی دور شود. سرویسهای بهداشتی میدانها و سالنهای ورزشی باید بنحوی‌ باشد که‌ معلولان‌ بـه آسـانی قادر به استفاده از‌ آنها باشند بدین‌ مـنظور‌ سـرویسهای‌ بـهداشتی‌ بصورت ذیل طبقه‌بندی‌ می‌شوند‌:1-سرویسهای‌ بهداشتی مـورد اسـتفاده مراجعه‌کنندگان و تماشاگران.2-سرویسهای بهداشتی مورد استفاده ورزشکاران.به نسبت تعداد‌ مراجعه‌کنندگان‌‌ حداقل یـک تـوالت به ازای‌ هر‌ 10‌ توالت مـعمولی و یـک‌‌ دستشویی‌ بـه ازای هـر 10‌ دسـتشویی‌ معمولی برای معلولان‌ در نظر گرفته شـود. ورودی اصـلی توالت برای‌ نابینایان نیز قابل‌ تشخیص‌ باشد هرچند جداگانه سالن یا مـیدان‌‌ ورزشـی‌ دارای سرویسهای‌‌ بهداشتی‌ جداگانه‌ و مجزا باشد.

معیارهای مناسب سازی تأسیسات خـدماتی برای معلولین جسمی-حرکتی

ارتـفاع کلیه کلیدها و دکمه‌های‌ تأسیساتی خدماتی نـباید از 40 سـانتی‌متر‌ کـمتر‌ و از 140 سـانتی‌ مـتر بیشتر در نظر گـرفته شـود. کلیه درها می‌باید دارای حداقل‌ عرضی برابر با 85 و ارتفاعی‌ برابر با 210 سانتی‌متر باشند و تا ارتفاع 40‌ سـانتی‌متری‌ از سـطح‌ زمـین از مصالح ضد جرقه‌ ساخته شوند،و تمام درهـا بـه‌ طـرف خـارج بـاز شـوند و همین‌ مسئله در محبوس نکردن افراد در‌ پشت‌ درهای بسته از اهمیت‌ فوق‌العاده‌ برخوردار‌ است. در میدانها و سالنهای ورزشی‌ محل دوش گرفتن ورزشکاران‌ بصورت عمومی در نظر گرفته‌ می‌شود.در این صورت ناحیه‌ای‌ از دوش عـمومی‌ دارای‌‌ مشخصات ویژه معلولینی که‌ بر‌ روی صندلی چرخدار نشسته‌اند،می‌باشد. علاوه بر دوش عمومی باید همواره به نسبت مراجعه‌ کنندگان و حداقل دو عدد دوش خصوصی که بصورت‌ تک نفری استفاده می‌شود.در این صـورت دوشـ‌ مخصوص‌‌ می‌باید دارای ابعاد حداقل‌ 180*180 سانتی‌مترباشد.اسـاسا‌ مـحل‌ ویژه‌ معلولان‌ در‌ داخل سالن یا‌ میدان‌ ورزشی‌ دارای مشخصات ذیل می‌باشد:1-بزرگی آن به اندازه‌ای است‌ کـه صـندلی چرخدار می‌تواند به‌ آسانی‌ بر‌ روی‌ آن قرار داده شود در این صورت‌ ناحیه‌ای‌ در‌ جـلو‌ یـا‌ عـقب‌ صندلی چرخدار و به‌ بزرگی 110*110 سانتی‌متر علاوه بر محل صندلی چرخدار که به بزرگی 120 تا 140*110 سـانتی‌متر اسـت.تـمامی این ناحیه‌ از سه جهت‌ با نرده‌های حفاظتی‌ تا ارتفاع 80 سانتی‌متری از سطح زمـین احـاطه شود تا از خطر ورود و برخورد احتمالی‌ دیگران در داخل محوطه و بالعکس جلوگیری بعمل آید.2-به ازای هر 300‌ تماشاگر‌ حـتما یـک محل با مشخصات فوق‌ در نظر گرفته شود.در مورد تأسیسات ورزشی‌ کوچک تـعداد مـحلهای ویژه‌ نباید هرگز کمتر از 4 عدد در نظر گـرفته شـود.3-بـه منظور‌ استفاده‌ بهتر از محلهای ویژه لازم است در هـر بـخش از سالنهای ورزشی آنها را در کنار یکدیگر و در نواحی‌ فوقانی یا تحتانی قرار‌ داد‌.در این‌ صورت راهـرو پشـت‌ یا‌ مقابل‌ معلولین نباید کـمتر از یـک متر انـتخاب گـردد.4-سـطح کف پوش این‌ ناحیه،حتما بصورت مـستقیم‌ انـتخاب گردد و از نوع غیر لغزنده استفاده‌ شود‌.علاوه بر محل ویژه‌ ویلچر دستی بـاید نکات ذیل را نیز در نظر گرفت:10-بـه ازای هر 300 تماشاگر حداقل 4 صـندلی در مـحل‌ مناسب برای کسانی که بـا اخـتلال‌ شنوایی مواجه می‌باشند خالی‌ بماند‌ و هرگز‌ از طرف دیگران‌ تصرف نگردد.2-به ازی هر 300 تـماشاگر حـداقل 5 صندلی در نقاط مختلف سالن و در نـزدیک‌ راهـرو اصـلی میانی یا کـناری‌ بـرای کسانی که با کـندی‌ حـرکت روبرو‌ هستند‌ خالی بماند‌ و همانند قبل از طرف دیگران‌ تصرف نگردد.3-به ازای هر 300 تماشاگر حـداقل 4 صـندلی در نقاط مختلف‌ سالن برای نابینایان‌ بـصورت آزاد رهـا شود و هـرگز از طـرف دیـگران‌ تصرف‌ نگردد‌. صندلیهای مـزبور می‌باید دارای‌ دستگاههای سمعی(گوشی‌ ویژه نابینایان)باشند.رنگ آنها نیز می‌باید برای‌ اینگونه افـراد ‌‌قـابل‌ تشخیص و تمیز باشند.استفاده از آژیرهای‌ صـوتی بـمنظور رسـاندن اطـلاع بـه‌ نابینایان نیز‌ مـفید‌ و مـؤثر‌ می‌باشد.در کنار صندلی نابینایان‌ لازم است که محل جایگزینی‌ نیز برای سگ راهنما در‌ نظر گرفت.پیشنهاد مهام ویلچر:[display-posts category=”articles” posts_per_page=”10″]
Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *